positivo

Szczęście stanowi jeden z największych przedmiotów pożądania praktycznie każdego człowieka. Jednakże pozostaje on wieloznaczny, względny oraz nieuchwytny, często z winy samego człowieka.  „Istotnie, jesteśmy niewolnikami wielu rzeczy, których potrzebujemy, do których przywykliśmy, które posiadamy. Ale po części jest to niewola nieunikniona, po części nieszkodliwa dla szczęścia: niepodobna się od wszystkiego w życiu wyzwolić, wszystkiego się wyzbyć, bo życie stałoby się pustką” (wyborcza.pl/1,104043,7900071,Wladyslaw_Tatarkiewicz.html). Poza tym można wyróżnić różne odmiany szczęścia. Wyróżnia się zatem konkretne oraz abstrakcyjne znaczenia szczęścia. Oznacza to, iż pewne konkretne czynniki dają szczęście wybranej osobie. Szczęście to dają również czynniki wyabstrahowane, a więc ogólne.

Definicja szczęścia mówi również o jego podmiotowym znaczeniu. Przez ten rodzaj znaczenia  rozumie się pomyślne zdarzenia. Z definicji wynika również przedmiotowe znaczenie szczęścia, które ukazuje intensywną radość. Poruszając kwestię szczęścia, należy również zwrócić uwagę na kwestię jego zbieżności z tylko jednym punktem czasowym. Być może jest ono jednak czymś trwałym. Tatarkiewicz podaje również, że zupełnie czym innym jest szczęście idealne, a czym innym jest szczęście realne. Szczęście idealne według Epikura przysługuje bowiem jedynie bogom. Natomiast szczęście realne przysługuje każdemu człowiekowi. Analogicznie postrzega się mądrość zgodnie z założeniami Pitagorasa.

Następne odróżnienie różnych rodzajów szczęścia skupia uwagę na zaspokojeniu najważniejszych podstawowych potrzeb materialnych, jak również wszystkich innych potrzeb transcendentalnych. Są to wszystkie te potrzeby, przy których mamy do czynienia z możliwością całkowitej realizacji ludzkiego potencjału. Pojawiające się w życiu człowieka potrzeby można ułożyć w hierarchię, z której wyróżnia trzy grupy: potrzeby niższego rzędu, potrzeby wyższego rzędu, wartości istnienia czyli metapotrzeby.

Ponadto można mówić również o szczęściu, które samoistnie przychodzi, a więc o które nie ma obowiązku starania się. Dla zachowania równowagi występuje również szczęście, które wymaga od człowieka wysiłku. Jest to szczęście, które jest nieosiągalne dla człowieka bez odpowiedniego wysiłku. Często szczęście okazuje się być kombinacją tych dwóch powyższych czynników, bowiem „nawet człowiek ciężko pracujący na sukces, aby zostać doceniony musi liczyć na łut szczęścia, któremu oczywiście możemy pomagać. Być może dlatego ludzie najbardziej lubią gry w których oprócz możliwości wykazania się konkretnymi umiejętnościami wyeksponowany jest wątek losowy” (j.w.). Zgodnie z rozważaniami profesora Tatarkiewicza dla wielu osób szczęście jest równoznaczne z beztroskim oraz spokojnym życiem.